Diane Van Den Bergh

Psychotherapie

Verwennen

Onbewust verwennen

Betrokken ouders doen veel om hun kinderen gelukkig te maken. Uitingen hiervan worden door hulpverleners en leerkrachten vaak erg gewaardeerd. Terecht, want betrokkenheid en warmte zijn belangrijke elementen binnen een goede ouder-kindrelatie.

Nochtans worden de nadelen van een te veel aan bezorgdheid en inleving vaak niet gezien. Noem het maar verwennen. Vanuit een streven naar een ‘goede ouder’ zijn, en het verlangen een goede band met het kind te hebben, gaan ouders vaak onbewust de verantwoordelijkheid van het kind overnemen. Zo leren kinderen natuurlijk niet zelf hun verantwoordelijkheid op te nemen.

Het is belangrijk voor de ontwikkeling dat kinderen het principe ‘voor wat hoort wat’ leren kennen. Concreet betekent dit dat ze voldoende geconfronteerd moeten worden met eisen. Ouders kunnen eisen dat kinderen zich aan bepaalde gedragsregels houden die zij belangrijk vinden, eisen dat ze al eens helpen, dat ze zorg dragen voor hun eigen en andermans spullen, enzovoort. Zo zullen ze ook leren zich gemakkelijk aan te passen aan regels die gelden in de maatschappij en zullen ze het gemakkelijker hebben in de sociale omgang met anderen. Ditzelfde principe is ook bevorderlijk voor het zelfvertrouwen. Het geeft een kind een gevoel van eigenwaarde te merken dat hij of zij zelf iets kan bekomen of verdienen door te helpen, door zich aan de regels te houden, door goed te werken voor school, …

Vergeet niet dat een kind ook al eens teleurstelling moet ervaren. Soms kan iets echt niet, en deze teleurstelling moet het kind (en later de volwassene) kunnen verwerken.

Het is belangrijk dat professionals hier attent op zijn. Dat ze naast de waardering voor de warmte en betrokkenheid die ouders hun kinderen geven, ook kunnen merken dat het soms te veel van het ‘goede’ is, of dat daarnaast de ‘eisen’ of grenzen ontbreken.